Bitcoinmining: ook een oplossing voor waterschaarste?

Bitcoinmining blijft verrassen. Voor de rol van Bitcoinmining in de transitie naar duurzame energie ontstaat steeds meer erkenning, maar volgens Bitcoinexpert en klimaatonderzoeker Daniel Batten kan mining daarnaast ook een belangrijke bijdrage leveren in de strijd tegen waterschaarste.

Waterschaarste is wereldwijd een steeds groter probleem. In droge regio's zoals het Midden-Oosten is de regenval vaak veel minder dan de waterconsumptie en in de toekomst zullen de tekorten verder oplopen, volgens sommige schattingen zelfs tot 40%.

Er zijn gelukkig manieren om de watertekorten aan te vullen door zeewater te ontzilten, zodat het zoet water wordt. Dat gebeurt dan ook in toenemende mate. Het proces vergt echter veel energie en is daarom vrij kostbaar. Bovendien is veel van de energie die ervoor wordt gebruikt afkomstig van fossiele brandstoffen.

Overstap naar duurzame energie

Voor de overstap naar duurzame energie kampt men met een voor Bitcoinminers bekend probleem. De zonnepanelen en windmolens die de fossiele brandstoffen moeten vervangen produceren immers een variabele hoeveelheid stroom. Op zonnige of winderige dagen kampt men daarom geregeld met stroomoverschotten. Om overbelasting van het stroomnet te voorkomen worden dan windmolens en zonnepanelen uitgezet.

Dat is niet alleen zonde van de ongebruikte capaciteit, maar ook is het een negatieve stimulans om de investering überhaupt te doen. Windmolens of zonnepanelen die geen stroom produceren, zijn immers investeringen die zichzelf niet terugverdienen.

In plaats van windmolens of zonnepanelen uit te zetten, zou de overtollige capaciteit gebruikt kunnen worden voor Bitcoinmining. De extra inkomsten die daaruit voort komen zouden dan de kosten van het ontziltingsproces helpen te drukken. De prijzen voor water die burgers en bedrijven betalen kunnen dan omlaag, zo licht Batten toe in een artikel op Bitcoinmagazine.com.

Restwarmte

Ook ziet Batten mogelijkheden om de restwarmte van miningapparatuur te hergebruiken voor het ontziltingsproces. Een integraal en energieslurpend onderdeel van het ontziltingsproces is namelijk dat het zeewater verhit moet worden. Dat is één van de redenen waarom het zo'n kostbaar proces is.

Bitcoinminers produceren behalve bitcoins ook veel restwarmte. In de praktijk is miningapparatuur ongeveer net zo efficiënt in het verwarmen als een elektrische kachel. Het verschil is dat een kachel uitsluitend een kostenpost is, terwijl miningapparatuur dezelfde functie vervult maar tegelijkertijd ook inkomsten oplevert. Als verwarming geen kostenpost meer is maar een inkomstenbron, maakt dat het ontziltingsproces goedkoper.

Balans

Er zijn allerlei combinaties mogelijk. Een concreet voorbeeld is de Bitcoin miningfarm van mininggigant Marathon Mining in de Verenigd Arabische Emiraten.

Daar wekt men stroom op voor de lokale gemeenschap via generatoren en de restwarmte die daarbij vrijkomt wordt gebruikt voor het ontziltingsproces.

Dat werkt prima in de zomermaanden, als veel airconditioning aan staat en de generatoren op volle toeren draaien. In de wintermaanden is de lokale stroomconsumptie echter veel lager, maar de waterconsumptie niet. Toch moeten de generatoren blijven draaien om het ontziltingsproces in stand te houden. Dat levert aanzienlijke stroomoverschotten op, met het risico op overbelasting van het stroomnet.

Deze asymmetrie bleek een uitkomst voor Marathon Mining. Zij gingen een samenwerking aan met Zero Two om met de stroomoverschotten naar bitcoin te minen. Dat lijkt ideaal: de miners verdienen meer omdat de stroomoverschotten heel goedkoop zijn, het stroomnet raakt niet overbelast en ook verlagen de extra inkomsten de kostprijs van het onziltingsproces.

In de onderstaande video legt de CEO van Marathon Mining, het uit:

Hoe moeten kleine dorpen in Afrika de overstap maken naar duurzame energie? Misschien met Bitcoinmining.